Elimi Şiire Buladım

Ana ben elimi şiire buladım, geçmiyor..
Kelimelerce hırpalandım gece gündüz
Üstüm başım hep söz içinde
Kızma bana.
Kafamda bir kalabalık susturamıyorum..
Kalbimi söktüm ben ana, elimde taşırım kıra döke..
Yorgunum ana çok yorgunum..
Ellerimi çarmıha mı gersem
Kafamı kuma nasıl soksam bilemiyorum..
Hayatın dışına atılmışım gibi
Bazende magmasında gibi
İyi değil bu durum, ana
Yatır dizine okşa dertlerimin başını
Çocuk olayım ben bir kez daha
Öp yaralarımı çok öp
Geçsin ana.