Elimden Tutmazsan Öleceğim Sanmıştım

Bir hastane odasında
Yarım kalmıştım
Burnumda bir ilaç kokusu
Elimden tutmazsan öleceğim sanmıştım

En çoçuk yanınla yalnız kalmıştım
Annen oluyordum
Baban oluyordum
Ellerinde bir çiçek gibi soluyordum
Gözlerin doluyor lakin
Ağlamıyordun
Belli etmiyordun bana
Bir yıldız gibi kayıyordum avuçlarından
Yüzüm solmuş, gözümün altında morluklar
Bir hastane odasında en sevdiğin adam oluyordum

Ellerimi sıkıyordun
Acıtıyordun istemeden
Belli ki içinden “hayır ölemezsin “diyordun
Aldırmıyordun kolumdaki seruma
Anlamsız bakışlarıma
Başucumda bekliyordun öylece
Uykusuzdun bilmem kaç gece
(ben seni çok seviyordum)

düşeceğim sandım
sana tutunuyordum
belki son kez seni seviyorum demek istiyordum
olmuyordu
üşüyordum
anlarsın diye var gücümle elini sıkıyordum,
vakit gelmişti
zaman dolmuştu
hayatın renkleri bir bir sönmüştü
bir veda kalmıştı geriye
oda sadece ellerineydi
önceleri dokunamadığım ellerine
düz bir çizgiye döndü sonra kalp atışlarım
-/-/-//-----------
sonra sustu ve sonsuza uzandı bu çizgi
elim elinden düşmüştü,
hepsi bu...