Şu garip dünyada ne için geçiyor ömrümüz?
İyi bir iş,eş,çocuklar...
Neye ve kime göre?
Hala anlayabilmiş değilim!
Yinede gelip geçmekte
Bana sormadan
Cevap almak nezaketinde bulunmadan.
Takmıyorum
Kendiminkini yaşasam da...!
Gelip yanı başıma boynunu büken yetim,
O buğulu bakışı.
Evladından ayrılan paramparça ana,baba
O yolda dikkat çeken dul.
Borcundan dolayı son eşyasını da
Hacze veren yoksul.
Lüks arabasıyla cana kıyan genç.
Gurbete giden yolcu,
Yolcuyu bekleyen hancı.
Yeni doğan bebek,
Şu an gömülen ceset.
Hastanede koşuşanlar
Kahkahalar atan tımarhanedeki deli.
Zengin,yoksul,yetim,dul,
Ölen,doğan,hasta.
İnsanlar...
Şükrediyorum.
Sıcak bir evim,aşım,işim
Sevdiğim,sevenim.
Hayattan ben daha ne isterim?
Ankara
Arzu BağrıaçıkKayıt Tarihi : 8.5.2001 11:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!