muhanmmet faruk koca
Gecelerin yalnızlığı, gecelerin hüznü,
Varlığım sensiz bu kadar anlamsızken,
Böyle severken gitmen akıl karı değil,
Soruları cevapsız bırakıyorsun bana,
Şimdi içimde ki bütün kelebekler suskun,
Çarpmıyor artık kanatlarını,
Bu kenti seninle tanımıştım,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan