muhanmmet faruk koca
Gecelerin yalnızlığı, gecelerin hüznü,
Varlığım sensiz bu kadar anlamsızken,
Böyle severken gitmen akıl karı değil,
Soruları cevapsız bırakıyorsun bana,
Şimdi içimde ki bütün kelebekler suskun,
Çarpmıyor artık kanatlarını,
Bu kenti seninle tanımıştım,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,