Çocukken elime sihirli değnek alırdım,
Oyun oynardık, güzel hayallerde kalırdım,
Sanki dokununca, düşlerimi yakalardım,
Sevinirdik oyunla, kavuşurdum rüyama.
Beyaz atlı prens gelip, mutluluğu bulsun,
Ten aşktan, meşkten geçip, huzura kabul olsun,
Aşık, hodgamlıktan geçip, sevgide kaybolsun,
Hep bahtsız aşkları, terbiye etsem değnekle.
Adalet, iyilik, gelirse, kötü yok olur,
Nefret, kin, kaybolursa, esas aşk hasıl olur,
Suçlu suçsuz karıştıysa, kayırma hep olur,
Sopamla yapayım her şeyi yerli yerince.
Allah’a şikayet etmesin masum çocuklar,
Ölmekten başka çaresi olmayan çocuklar,
Ekmeğe dahi hasret olan canım çocuklar,
Değneğimle mazlum kadere çare olayım.
Kayıt Tarihi : 12.4.2020 00:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zulüm gören, savaşta katledilen masum çocuklara atfedilmiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!