Elimde Kaldı Umutlarım Şiiri - Okan Sütay

ELİMDE KALDI UMUTLARIM

Her Sabah Hüzünle karışık Bir Umut Var İçimde
Sensizliğin Hüznünü yeni bir günün Seni getireceği Umuduyla Başlıyorum

Her Doğan Gün Yeni Bir umut Yeni Bir arayış Benim için

Belki Sana kavuşacağım Zamana Bir Gün Daha yaklaşıyorum

Bu Gün Değilse yarın

Kimbilir Belkide Yanlızca kendimi Avutuyorum

Gittiğinden Beri Hep Yanlızlık şiirlerine takılıyor Gözlerim

Ben Bir Başıma Değilim Sensizlikten yanlızım

Terk Edilip gitmek En Çok Nasıl koyar İnsana Bir Ben Bilirim

Gitmelerin gidenlerin ardında bıraktığı Çaresizlikleri

En Koyu ÖZLEMleri Ben Bilirim

Senin Gidişinde Ateş gibi çöktü yüreğime

Hiçbir yağmur Yetmedi İçimdeki hasret Ateşini Küllendirmeye

Hiçbir Sevgi Yetmedi Senin ÖZLEMini Gidermeye

Ben her Sabah Beni Sana Götürecek Yollarda yürüdüm

Senin duyacağın şarkıları söyledim Yanlızca

Ve Gelmeyişinin her Akşamında

Aslında Doğduğunu Hiç anlamadığım Güneşle Beraber

Bende Battım Bir kez Daha

Geceleri Hep uyudum uyudum gün Boyu

Çektiğim hasretini Rüyalarımda Biraz olsun Giderebilmek için

Herşeye İyi Gelen Yaraları İyileştiren Zaman Hiç Bu kadar Acıtmamışdı yüreğimi

Binbir Umutla Sarıldığım Sabahlar Artık Hiç Doğmaz oldu

Benim Günümde Gecemde Karanlık şimdi

Ne ay uğruyor Gecelerime Nede Sana Benzettiğim Yıldızlar parlıyor Gökyüzünde

ELİMDE KALDI UMUTLARIM

Sensizlik Öyle kötü Bir yara Olduki artık içimde

Öyle Büyük Bir Boşluk açtınki

Bir Gün olurda Geri Dönersen Kendi Açtığın Boşluğa Sen Bile YETMEYECEKSİN

Orası Hep Bomboş Paramparça Kalacak Şimdi Büsbütün Cam kırıkları İle kaplı kalbim

Ne Zaman Seni Düşünsem Seni hatırlatacak en ufak birşey görsem

O Kırıklarla Dolu yer Acımaya Başlıyor

Artık Sabahları Yanlızca Hüzünle Uyanıyorum Hiçbirşey Beklemiyorum Günden SENİ BİLE

Varlığında Sensizliği Yaşamaktansa İçimdeki Boşluklarla Kırıklarla Boş Umutlarımla

Sensizken Alışırım Alışmaya Çalışırım YOKLUĞUNA

OKAN SÜTAY