Elimde Kalanlar Şiiri - Aysude Gül

Birlikte dizdik biz bu evin har köşesini,
Kapısını senin gülüşünle açtım her sabah.
Perde kıvrımlarında parmak izlerin duruyor,
Güneş girse bile senden izler taşıyor duvarlar.

Masanın köşesinde hâlâ yarım kalan çay,
Fincanın kenarında kalan dudak izin.
Anahtarın astığın yerde bekler, sen gel diye.

Hiçbir eşyayı çıkaramadım; uzaklaşırsın diye,
Her birinin içinde bir anı, bir ağıt saklı.
Yastığın kenarında saç telin takılmış kalmış,
Dolabın kapağını hafifçe açtığım da senin kokun geliyor buram buram.

Raflarda dizilmiş kitaplar, senin hazinen gibi,
Sayfalar arası da kalan küçük notlarla dolu.
Kenara biraktiğin hırkan unutulmuş,
Ama kokusu her gece beni sarıp uyutuyor

Ocağın üstünde bekleyen tencere,
İçinde pişmeyen yemek, pişen umutlar gibi.
Kılavuzluğun, dokunuşun, alışkanlığın
Hepsi burada, isimsiz bir ritüel gibi tekrarlanıyor.

Pencereden baktığım şehir bile yabancı şimdi,
Sokak lambaları yalnızca adını fısıldar.
Adımlarım senin adımlarına takılır hâlâ,
Her köşe, her eşiğin sensizliğe bir şarkı verir.

Gece geldi mi, evin her yanı konuşur;
Sandalye gıcırdar, saat bir hatırlatma gibi.
Ben konuşurum sessizliğe, seninle diyalog kurmak için,
Sen cevap vermezsin; yanıtın anılarda saklı kalır.

Hayalin penceremde dursun diye, perdeleri indiririm,
Gölgeleri seninle doldururum, terk edemem
Bir fotoğraf çerçevesi düşer elimden, kırılır kölesi,
Kırık bir cam, kırık bir zaman, yine de seni yansıtır.

Sevdan, içimde bir lamba, yanmıyor ama sıcak,
Kül olan anılar bazen kıvılcım olup, sancıtıp alevleniyor.
Ben o alevle ısınıyorum hâlâ, üşürken bile seni sarıyorum,
Alışkanlık olan yaşamak, seni silmeye yetmiyor.

Belki bir gün toplarım eşyaları, belki bir gün kapatırım kapıyı,
Ama o gün geldiğinde bir köşede bir anı kalır,
Senin sesinin yankısı, senin gülüşünün gölgesi,
Bir ev değil artık; seninle kurulmuş bir harita, dönülmez yolları olan.

Ve ben otururum gecenin birinde, ellerimde eski anahtar,
Düşünürüm: ne güzel sevdalar varmış bizim bilmediğimiz,
Senin sevdan, o evde kalan bir bahar gibi bekler,
Gelmeyen mevsime inat,.