Elimde Kalan Şiiri - Duygu Engin

Yalnızlığım bir yol gibi uzanan saatlere
Bir yapboz gibi hayat br parçası eksik....
hatayı nerde yaptık bi,
neyin kuralını bozdukta ödmesi bitmeyen bir ceza yedik.
gülüşlerimizi çalanlar ya çiçeklrimizi solduranlar...
onlara haykıramadık diye mi
bu sonu gelmeyen sağır isyanlar...
yorgunluğum,
sağnak bir yağmur gibi çehremi ıslatan.
hakettik mi bizim olmayan yükleri,
kimlerin duygularını sırtladıkda yürüdük anlamadan.
en ağırı sevgimiydi içlerinde,
en ağır izi bırakan.
nelere açtık ellerimizi,
hangi anlamayan yüreklre kurduk cümlelerimizi
ve kimler için harcadık hayat kredimizi...
yorgunluğun ve yalnızlığın sancısı şimdi ömürden tek kalan geriye
kaç sayfa doldu sayılı ve silinmez,
kaç sayfamız boş kaldı hayat defterinde,
oda bilinmez...