düşmüşüm yollara
ömrüm bitene kadar
yürüyeceğim patikalarda
hayat kurcalamış sarmallarımı
düşürmüş tuzağına
isteklerini yüklemiş sırtıma
benimkilere de vurulmuş pranga
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Çok güzel bir şiir.. İnsan bu hayattan göçünceye kadar arayış içindedir zaten.. İnsan bir şeyi buldum dediğinde, diğer bir şeyin eksikliğini hisseder. Doğruyu ararsın, kendi içinde bulursun.. Sonra hayatta ararsın.... Orada bulamayınca, hayat yeniden başlar... Arayış hayattır... Ne mutlu size, arayışı yaşayarak hayatınıza anlam kazandırıyorsunuz.. Sorgulayan insan yanlışta durmaz... Ve arayış içinde olan insan sürekli sorgulayandır...
çok beyendim tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta