Elimde bir gül kurusu Şiiri - Mesut Kunt ...

Gel beni bugün de sev
Aklımda çakan yıldırımları unut
Gökkuşağını da sev ama
Bunu bana çok ta belli etme

Yetimleri giydirir gibi
Sımsıcak eylülü de giydir
Mavi karanlığı da sev ama
Onu bensizliğe yar etme

Bunca şeyden sonra hâlâ
Gözlerim gözlerini arıyor

Diyorsam bana inan...

...Ve seni birileri gizliden gizliye sevecek diye ödüm kopuyor

Diyorsam ben seninim...

Seni sonsuza dek seveceğim demek bu, hiç unutma...

Kaldır başını, gideceksen şimdi git
Çekil canımın içinden o vakit
Bu ayrılık ikimizi de yoracak

Hadi hazırlan...

Ruhumun şarjörüne
Tek, tek dizildiğim
Patlamaya hazır
Ucuz bir mermi gibiyim

Birkez daha cinnetin kapanından, çıkıp kurtulabilir miyim?
Hiç yüzümü sürdüğüm toprağa ihanet edebilir miyim?

Koklayarak dişisini doğurtan çöl aslanlarına
Sahipsiz kuşların getirdiği dallarla bir yuva yaptım
Yusuf ' un kuyusunun kenarında
Eğilip bir yol, senden bir iz aradım
Yokluğundan öpüp, öpüp, bir nefes kokladım

Elimde bir gül kurusu, içimde güneşin yavrusu
Ölü doğmuş kundaksız aşkların, mezarını kazdım
Kefaretini ödemediğim hayatın, tekerini yaktım

Gecelerimi dizlerimde uyuttum
Kendimi de bir bebek gibi avuttum
Azize Meryemin kuşlarını da uçurdum
Çıkmaz bir sokağın sapağında
Ben kendimi unuttum...
Kayboldum...

Gururun hüzünlü yüzünü, kamçılatmadan
Düşler vagonunda, bir aşk uyandırdım
Şahlansın simsiyah atlarım, koşsun dörtnala
Geliyor ellerinde postalları, yiğit savaşçım

mesutkuntan