Elimde bir fincan kahve,
Telvesinde arıyor seni gözlerim yine,
Bana verilen küçük bir odada,
Kocaman bir deniz,
Deniz, eteklerin gibi tertemiz.
Acılarım var anılarımla aynı,
Bizim kavuşmalarımız kolay,
Ellerini tutmak, sarmak ne kolay hayallerimde seni.
Son sözünü söylüyor güneş,
Bir gidiyor,bir duruyor gibi oluyor,
Ve ben şimdi anlıyorum,
Yanmak neymiş,
Ve ben şimdi anlıyorum,
Yakması neymiş insanın kendini...
EU
3 Temmuz 2012
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta