Elimde bir fincan kahve, Telvesinde arıyor seni gözlerim yine, Bana verilen küçük bir odada, Kocaman bir deniz, Deniz, eteklerin gibi tertemiz. Acılarım var anılarımla aynı, Bizim kavuşmalarımız kolay, Ellerini tutmak, sarmak ne kolay hayallerimde seni. Son sözünü söylüyor güneş, Bir gidiyor,bir duruyor gibi oluyor, Ve ben şimdi anlıyorum, Yanmak neymiş, Ve ben şimdi anlıyorum, Yakması neymiş insanın kendini... EU 3 Temmuz 2012
Eray UstaKayıt Tarihi : 3.7.2012 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!