Elimde Atar Yüreğin Şiiri - Mahmut Nazik

ELİMDE ATAR YÜREĞİN

Elini tutsam
Sıcacık bir yel eser
Bir tarla başak olurum savrulan
Yalar geçer tenimi
Bir şey dokunur kalbime
Tanımsız
Sıtmalara tutulur bedenim
Bir bebek gibi ana rahminde
Yüreğin atar elimde

Bakışın değince bakışıma
Gelin olur kirazlar
Dereler sığmaz olur yatağına
Düşümde yıldızlar göz kırpar
Yüreğime son cemre senle düşer
Bir yayla çiçek olur açarım
Işığa keser dağlar taşlar
Analı kuzulu ceylanlar koşar

Seni görünce canımın içi
Kırlangıç olurum yağmur öncesi
Göçer gelir turnalar
Semah döner göklerde
Taklalar atar gözlerinde
Bir çift beyaz güvercin

Tebessümünde bir sürü ispinoz uçar
Gelip de konar dalıma
Kelebekler uçuç böcekleri konar badi parmağıma
Gecemde ateş böcekleri bir söner bir yanar
Bir serçe avcumdan su içer

Sen
Yüreğimde dört mevsim çiçek açan bir dalsın
Sen
Sıra selviler içinde yürüdüğüm yol
Başıma gelen en güzel halsın
Eğer gidersem bir gün sevgili
Şiir yanım sana kalsın

Sen ki
Ayım günüm saatim
Sen ki
Yüreğimdeki ritim
Sen yoksan sevgili
Yüreğim öksüz yüreğim yetim
Cennet’e koysalar
Allah’ın gazabı
Cehennem azabı olur ahretim

Varsın toprağa karışsın kemiğim etim
Sanma ki ölümden şikâyetim
Bir şeye üzülürüm ey can
Bir şeydir beni korkutan
Bir şeydir beni kederde tasada koyan
Sana olan hasretim

Mahmut NAZİK 19 01 2011 Mersin