Elim ve Gönlümle Ölür Yazarız

Boğazıma takılan bir tükürüktün, tıksırdım ve tükürdüm
Adımın altın harflerle yazıldığı sokaklarda yürüdüm
Değerimin es geçildiği nezdilere istifamı verdim
Artık bundan böyle sinem ve gönlümdür nedim

Hürdüm, hürüm; sakalım ağarana kadar hürüm
Ahlat olsam bir ovada tek başıma, neydir cürüm
Ben insanlığın en hür kademesindeki yegane
Mürekkepler tükense, kalemimde kurşun ki yegane

Yazar elim; gönlüm kılavuz, süzülür süzülür yazarız
Elim kopsa yazarız, gönlümü apsalar da; ölür yazarız
Durumsuzuz, saki durmasa da gönlümüz hür; yazarız
Ne zaman akılla yazdık, asla! O an gübür yazarız
Elim ve gönlümle ölür ölür yazarız