Haylazın bir gelip vururdu:Elim sende!
Başlardı işte o an bitmeyecek hengame.
Biri kovalar herkes kaçardı süratlice,
Çocuktum, en sevdiğim oyundu elim sende.
O an koşmaz, sanki ruhum uçardı özgürce,
Düş tarlalarına girerdim usul usul ve
Gezerdim görünmeden yalın ayak gizlice.
Koşardım kavuşuncaya dek gündüz geceye.
Çocuktum, en sevdiğim oyundu elim sende,
Kaçmalarına gerek yok ki, bilmezdi kimse.
Bencildim, saklardım elim sendeyi kendime,
Bilmezdi kimse, kaçardı alabildiğine…
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!