içimdeki çocuğun...
Kulaklarından tutup..
götürmek istedim ıssız sokaklara...
Gelmek istemedi önce
sonra kabul etti
peki dedi geliyorum..
sen yeterki iste..
şaşırdım söz mü dinliyordu ne?
halbuki ne çok yaramazlık yapmıştı..
kilitlemiştim tüm kapıları bazı zamanlar..
Gitiğimiz sokak boştu...
usulca bıraktım parmaklarımı kulaklarından.
izlemeye daldım.
baktım öyle güzel oynuyor ki
saklambacı,
dedim tek başına mı oynayacaksın?
dedi:
'Ebe sensin'
anladım ki işte o zaman
oyunun bitme vakti...
koştum koştum sokakta
ve nihayet
elim sende..........
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!