Elim Boş Şiiri - Raşit Evşen

Raşit Evşen
1d ·
Arkadaşların ile paylaşılıyor
ELİM BOŞ
Akşam oldu,
Gene acız yavrularım.
Bakın bakalım kalmış mı
Direk diplerinde,köşe bucakta?
Yoksa!
Aç gireceğiz yatağa...
Aşk olsun uyuyabilene
Elim boş geldim,elim boş!
Başkaları kaptı
Çöplükdekileri hemen önümden.
Elim boş...nasıl bakacağım çocuklarımın yüzüne?
Sanmayın babanız tok geldi,
Yersen burda ye,
Yok eve götürmek,
İster çalış,ister çalışma
Deyince patron yiyebilir miyim siz aklıma düşünce!
Elim boş
Çöplükten de bir şey bulamayınca!
Patron işte bu,
Verir mi hiç eve
Dert mi çocukların açlığı,
Herkes muhtaç olsun kendisine?
Kimin umurunda:
Evde kök kemirenler,
Musluklarında suyu kesilenler?
Aklım gitti başımdan
Öyle bir kalabalık ki!
Yirmi katlı inşaat önünde
Çatıda üç çocuk birde baba
Kollarından tutmuş sarkıtmış aşağıya!
Özüm dayanmadı,
Kaçtım oradan
Çocuklarım düştü aklıma
Anaları da olmayınca yanlarında!
23.08.2020.R.EVŞEN