İsmim elifti,
Alfabenin ilk harfi gibi.
İncecik ve nârin,
sevgi dolu bir yüreğim!
Aydınlık ufuklarda,
bembeyaz güvercin...
En değerli şey diplomam,
Bir de beyaz gömleğim,
İki de ellerim!
İnsanlığa uzatmak istedim,
Hayatımın baharında...
Işık vardı güneş vardı,
Bu bahar benim olmalıydı!
Sunmalıydım altın tepside,
İnsanlara umudu mutluluğu.
Hehy' hat! Çığ gibi geldi,
Üstüme kader...
Sonra beni buraya getirdiler,
Hay Allâh,gelmezdi,
Aklıma böyle şey...
Ammâ doktor bey.,
ben hiç yaşamadım ki,
Onulmaz derdin,
Liman çok uzakta...
Seyir defterine yaz,
Bu günün güncesini:
Puslu karanlık bir sayfaydı,
Elifin seyir defterinde.
Alfebenin ilk harfi gibi,
İncecik ve narin!
İsmim elifdi...
Sevgi dolu yüreğim,
Yön değiştirmişti,
Çıkan kasırgayla,
Yorgun ve umutsuz!
Eriyordum mum misali...
Caminin önünde,
Kararan bir dünya;
Uçuyordu matem güvercinleri,
Uğurluyordu dualarla !
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Şükran Beşışık
Elif melek olup cami avlusundan uçmuş. Gönülden gelen duygularla ustaca yazılmış hislerin zirvesini işgal etmiş MUHTEŞEM bir şiirdi. Kardeşimi tebrik ediyor başarılarının devamını diliyorum. Bu güzel şiirin hakkı olan ilk tam puan Tekirdağ'dan geliyor.
Yüzünüzde gülümseme, kalbinizde mutluluk ve yuvanızda huzur hiç eksilmesin. Kardeşime sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
İrfan Yılmaz - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)