Yıl 1986
Ramazan ayı,
İftar vaktiydi,
İşte Ezan başladı, oda ne,
Karşımda beyaz bir melek,
Saniye hemşire çıktı,
Müjdeni vermişti bir tanem,
Oracıkta koydum adını,
Elif dedim sana, Elifim.
22 yıl bağrımda,
Yüreğimin derinindeydin,
Sen benim özelim,
Hudedeğim.
Ta şuramsın işte,
Demek, hep ben, hep ben sevdim.
Olsun, olsun be güzelim,
Aramasan da, sormasan da,
Ta derinindesin yüreğin.
Sen benim özelimsin,
Elifim.
Babalar böyledir işte,
Hep rezil olur.
Canını verse bile,
Unutulur, unutulur.
Olsun be güzelim,
Unutsan da beni, unutma ki,
Sen benim biriciğim,
Tek hudedeğim.
28.8.2008 Perşembe 00.38
İbrahim İnceKayıt Tarihi : 8.11.2009 02:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!