.../Çaresizliğin dibine vurduğum bu şehirde bir tek gülüşün kaldı.
Bu kadar mı güzel güler insan?
Öyle güzel güldün ki...
Sen gülünce gönlümün pınarında kuşlar uçar, gül kokardı her yer.
Dayanamazdı gülüşünle sarhoş olurdu bu şehir.
Şimdi o kadar yalnız ve çaresiz kaldı ki...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!