Elife Tuba Müezzinoğlu 2 Şiirleri - Şair ...

Boşluk doldurarak
Çoktan seçmeli hatalarını
Uğraşır düzeltmeye
Şaşkın insan hayat sınavında..

Aynı durakta
Farklı aşkları bekleyen
İki yabancıydık biz
Benim gözüm saatteydi
Senin gözün yolda
Belli ki bana geç kalmıştı biri

Yıldızlı bir gece de
Hayalin de terk etti
Beni gizlice..
Kollarım açık uyuyorum
Artık her gece.
Kimsenin adını anmadan

Terk edilmiş bir barakada
Unutulmuş bir ahşap kutuda
Köşede kuytuda
Bıraktığı yarayla

Bir hayale sarılıp
Uyurum her gece,
Bir hayale
Senmişcesine..
Dilimden adın

Belki ..
Belki o da..
Belki yakın da..
Belki istiyor da..

Umudun derin sessizliğinde,
Sensizliğin ince ipiyle boğuluyorum…
Her nefesim kesildiğinde
Ve bitti ölüyorum dediğimde
Yine adınla soluk alıyorum…

İsmini silemedim ki hala
Ne zaman ne mekan
Kopardı seni benden.
Mesafeler girdi araya
Belki başka insanlar

Günler kuru birer dal kış ortasında
Ruhunu ısıtsın diye
Yakıyor onları da..
Zihnine dağılan duman is
Ne yese ne içse

Boy ölçüşemezsin ki,
Benim yalnızlığımla.

Sen ne kadar ruhumu sarsan da,
O bulur saracağı boşluğu.