Elife Benzer... Şiiri - Rıfat Araz

Bir aşkın derdine müptelâ oldum;
Gül açmış hasreti, elife benzer! ..
Âlemde bu aşkın mührünü buldum;
Yayılmış fermânı elife benzer! ..

Azapta tutuşmuş, sevgide yanmış;
Bir gülen zamanın vecdine kanmış! ..
Ashâb-ı Kehf gibi dalmış, uyanmış;
Her devri, devrânı elife benzer! ..

Çilede, çektikçe okudum aşkı;
Kul oldum, kullukta dokudum aşkı! ..
Nûrdan, billûrdan mı bu aşkın köşkü?
Menzili, mekânı elife benzer! ..

Bir mest-i elestim buldum ezelden;
Gökler bulutlandı düştüğüm hâlden! ..
Bu aşk, aşk yükünü derdi gönülden;
Feryâdı, figânı elife benzer! .

Sızdıkça bir umman kâtresi cana;
Derin bir sır açar öz aşkım bana! ..
Bir yürek yıkanır düşer zamana;
Esrârı, efkârı elife benzer! ..

Bende sadâsı var hüznün, sürûrun.
Çöktü tacı, tahtı, kibrin, gururun! ..
Kâbe’den Sidre’ye yükselen nûrun;
Gülü, gülistânı elife benzer! ..