Dün bir resim gördüm ...Beni çok etkiledi... Anılarım canlandı...Yaralarım yeniden kanadı. Sebepsiz yere bir kalp kırdım... Sebep vardı aslında , tabii kendimce. ...
Sonra bir dostun sayfasında Didem Madak Belgeselini izledim...
Şair ; *Sınıfta eziyet ettiğimiz yoksul çocuğunun gözlerine baktım, o kara gözlerde acıyı gördüm...
Benim için şiir yazmak, onun gözlerindeki kocaman kara acıdan, bi çeşit özür dileme biçimi oldu *diyordu...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



