Elifçe (corona günlükleri 15)

Sonra Sabah oldu...

Hangi gece sabaha ermez.. Bugün de sabah oldu.
İlkin güneşe döndüm yüzümü... Güneşe tapınan bir eski zaman kadını gibi ellerimi birleştirip, selamladım onu.

Aklıma düştü Cemal Süreya;

"Güneş her sabah verilmiş bir söz gibi doğuyordu" deyişi..

Şükür dedim ... Sözünün eri olmanın güzelliğini de anımsayıp...Artık bu vasıflarımız çok kalmasa da .
**
Ardından görebildiğim kadar gökyüzüne baktım uzun uzun. Kuşlar pür neşe. Bulutlar bembeyaz...Son günlerde dinlediğim bir şarkının sözleri düştü bu sefer yüreğime , o da bir şükür şarkısıydı aslında .. Ne diyordu ;
*Beyaz bulutlar geçiyor üstümüzden
Yaşayan her şey sende çiçek açmış*

Mırıldandım dersem yalan olur... asla beceremem... Zaten eşim de sürekli dalga geçer...
*Şarkının makamını bozuyorsun *diye.
Bilirim onun müzik kulağı rahatsız olur, benim makam bilmez sesimden..
Olsun ben de yüreğimden söylerim ...! :)
*
Ardından elim televizyona gitti.
Aaa bi baktım! görüntülerde insansız İstanbul...

Ağaçlarda papağanlar, boğazda balinalar, ördekler.. Oturdum çıt çıkarmadan, Veli'nin oğlu gibi İstanbul 'u dinledim, gözlerim kocaman kocaman açık...

Evet dinledim. İstanbul sessizliğin şarkısını söylüyordu...
Hani bazen en güzel müziktir ya sessizlik...
Ruhum sükûta erdi...
Az şey mi bu, hep bir ağızdan konuştuğumuz bir dünyada?
*
**
Ve, *boş oturma!* dedim kendime. Hem izledim hem plates yaptım... Lastiğim, topum ,su şişelerimi alıp.
Yaptıkça mutlu oldum . Mutlu oldukça kendimi sevdim.
Zaten demiyorlar mı *egzersiz mutluluk hormonu üretir*
Kaslarım da bayram etti.

Hızımı alamadım, oğlumdan kalan basket potasına atışlar yaptım. Baya sayı yaptım.Topum küçücük ama , yine de ses etmiş olmalı ki eşim uyanmış şaşkın şaşkın bakıyor.

Dedim ki *bırak bakmayı da fotoğrafımı çekiver, sayı yaptığımı beden Eğitimi Öğretmenim görsün*

Çekiverdi. Valla bravo! top fileden geçerken yakalamış.

**
Esnetme hareketlerimi yapmak için med minderime otururken
_Hayat eve, pekala sığarmış dedim...

Yok sığmıyormuş..

Televizyonda * bu günlerde kadınlar daha çok şiddet görüyor* diyerek,bir yığın örnek gösteriyordu.

*Kadını dünyaya sığdıramıyoruz ki eve sığsın* dedim öfkeyle.

Kaba güce güvenen güçsüz erkeklere gitti aklım...
*Senden insan olsa ne ,olmasa ne ? dedim içimden.

Aklıma düştü Mevlana'nın bir sözü :

"Bir insan bilmiyorsa ne istediğini, hem seni ziyan eder , hem kendini…
Dibini görmediğin suya dalmadığın gibi,emin olmadığın sevgiye teslim etme kendini…"

Hayat işte, hep bi' sınama yanılma...

Hümeyra Gün
Kayıt Tarihi : 3.5.2020 17:23:00