Bu sabah da geçip gitti. Gün çoktan ortalandı. Zaman mı geçip gidiyor, biz mi içinden geçip gidiyoruz belli değil...
Ne yazayım diye düşündüm uzunca bir süre...
*Umudu ya , umudu yaz! *diyor iç sesim, beni çocuk gibi kandırmak istiyor.
Kaşlarımı çatıyorum , öfkemi anlasın diye...
Yine şehit düşmüş , yaralanmış askerlerimiz var. Her gün bir yığın eve virüs yüzünden ölüm giriyor...