Babam;
Sana hiç anlattım mı bilmiyorum ben en çok omzuna yaslanmayı severdim. O omuzlardan güç alırdım ben.Ağladığımda, sevindiğimde , çaresiz kaldığımda...
Son yıllarda ,her gün yanına geldiğim halde, pencereden gördüğünde, neşeyle el sallayıp, hemen beni karşılayan babam.
Her gün usanmadan dikkatle yüzümü inceleyen babam. En ufak bi değişikliği fark eden babam.
Her Allah'ın günü saçlarımı okşayıp "iyi ki varsın! "diyen babam.
Sen gittin benim çocukluğum bitti.
On bir yıl geçti aradan, ben de epeyce yaşlandım sanki...
Saçlarımda gördüğün aklara, yüzümdeki kırışıklara ilk kez sen fark ederdin de, gidip aynaya bakardım. Şimdilerde fark etmiyorum bile.. Hem umuruma da gelmiyor pek...
Sonra takılırdım sana, 'Eee, ben de yaşlanıyorum 'diyerek...
Sen hemen ; 'Yok yahu ne yaşlanması. Daha dünkü çocuksun sen! Dur hele , ben bile yaşlanmadım" derdin de gülüşürdük...
Hakikatten babam sen hiç yaşlı gibi gelmezdin bana. Yüzün yüreğin gibi ışıl ışıldı. Yaşama sevincin hiç eksilmedi. Zaman zaman senin gibi olmaya çalışıyorum.Sıkıca sarılıyorum yaşama...Yine fesleğenler ekiyorum saksılara. Bahçemdeki bütün çiçeklerimi aynı senin gibi, sevgi sözcükleriyle yüreklendiriyorum.
Kumrulara yem atıyorum. Kedilere yiyecek, su veriyorum. Bazen de senin sevdiğin türküleri dinliyorum.
Sahi, ilkin ben İstanbul 'u senin türkülerinden öğrendim. "Yarim İstanbul'u mesken mi tuttun "derken sen... Ben İstanbul'u düşlerdim.
Islık çalmayı da senden öğrenmiştim. Zeynep'im türküsünü ıslıkla ne de güzel çalardın.
Şimdilerde ben de torunuma öğretiyorum, ıslık çalmasını. O da meraklı müziğe...
Biliyor musun, askerlik anılarından öğrendiğim Edirne'yi geçen yıl gezebildim. Hep seni anımsadım gezerken.
Merak etme babam her şey iyi ve güzel ...Ama bazen, sensizlik koyuyor iyice...
Sen gittin... Kimseler bana , senin gibi bakmadı babam...
Bu sabah yine seni düşündüm uzunca... Hatta zorladım kendimi epeyce... Bir tek kötü anı bulamadım senden kalan. O müşfik sesin vardı, gerçekmiş gibi kulaklarımda.
Ben senin kızın olduğum için hep mutluydum babam. Soframa koyduğum her nimet için , elime aldığım her kitabım için , bana kimselerin kazancına muhtaç etmediğin için her gün yeniden, yeniden minnet duyuyorum sana.
Allah da senden razı olsun. Işıklar içinde uyu babam.
Sen; suyu, toprağı ve çiçekleri kısacası doğayı ve insanları çok severdin... Öylesi bir şiirimi getirdim sana ...
"Babalar Günün" kutlu olsun Canım Babam ____♥
ARMAĞAN
Şuraya masmavi bir gökyüzü çizdim
bir de ışıl ışıl bir güneş
Şuraya da mavi bir deniz
içinde sevdiğin balıklar...
Yerle gök arasına
binlerce muştu kuşu saldım.
Gelip gelip, omuz başlarına konacaklar....
Şuraya bir yasemin diktim
gecelerde sana kokusunu getirecek
Başucuna dileklerimi,sevgimi koydum
*Unutma! daha çok yolumuz var yürünecek
daha çok yerimiz var gidilecek..*
Bırakma ellerimi....
demek isterdim,i s t e r d i m / d e..!
Vakit yetseydi..
Ya da zaman dursaydı...
Gülümsediğim senli yıllarda ,
yüreğime düşen, öznesi sen sözcükler...
Nasıl da armağan olurdu bana
Hümeyra Gün
Kayıt Tarihi : 21.6.2020 16:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babalar Gününde, Babama yazılmış bir mektup. Keşke, zarfa koyup adresini yazıp, gönderebileceğim bir mektup olsaydı... Çocuklarına babalık etmiş tüm *Babaların Günü kutlu olsun. Sonsuzluğa göçüp giden bütün babalara rahmet diliyorum.
