Bir zamanlar gözlerine kurban olduğum
Bakışların derin de, ben mi boştayım
Gözlerin güler de, ben mi yastayım
Değişen ben miyim yoksa hayat mı
Dualar ederdim birgün gelse de
Biliyorum sevdiğim
Senin de istediğini biliyorum
Uğruna ölünecek sevdaların
Hayalinde olduğumuzu biliyorum
Yıllar sonraki mutluluğun
Kalbimizde doğduğunu biliyorum
Bir uçurumun kenarındayım
Dalgalanan başörtümün ucunda hayatım
Oysa ne günler yaşadım
Sevdanın özünü tattım kırık düşlerde
Hayaliyle tüttüm sıralardaki ilmin
Ve yeniden doğdum yorgun umutlarda
Derdimi döksem sığar mı bu gökkubbeye
Taşır mı dağlar
Denizler ağlar mı benim için
Yağan yağmur süzülür mü sevgilinin kirpiklerinden
Ay ışığı son aydınlığını verir mi benim için
Rüzgar son şarkısını benim için söyler mi
Yine akşam oldu yine daldım senle dolu olan sensizliklerime
Dışarıda yağmur yağıyor sevdiğim
Bilmem beni hatırladın mı her yağmur tanesi bir bir düşerken
Bilmem beni özlüyormusun umutsuzca olsa bile
Neyse sadece bir iç çekişti bu...
Ve o gün geldiğinde
Gözlerimin taa içine bak
Sensiz geçen yıllarımın derin izlerini
Ama herşeye rağmen vuslat arzusunu yitirmeyen
Gözlerimin parıltısını göreceksin
Birkaç damla akarsa gözlerimden
Kalbime doldun yine bu gece
Buram buram tüttü sevda tomurcukları
Bitmeyen hasret, vuslat özlemiyle sardı içimi
Yine eritti içimi geceleri yakan o gözler...
Kara gözlerinde mi bulmalı hayata küsen umut ışığını
Ah Bebeğim
Aylar acıyla işlenip yıllara bıraksa da yerini
Birtek gözlerindir acımdan ardakalan
Gözlerin; hayat kadar acı
Yaz yağmuru gibi ıslak ve derinden...
O zeytin karası gözler çağırıyor beni...
Git şimdi gideceksen
Ardında koca bir muallak
Sensizliğe yalnızlığı da koy
Göm beni karanlığa
Git şimdi gideceksen!
Sana muhtacım Ya Rab
Merhametinle sar, sür beni diyar-ı aşka
Yalan sevgilerle kuşanmış şu kalbim
Bir nebze huzur dolsun şanınla
Boğuldum Sultanım,al kurtar beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!