Başın gövdene ağırsa şayet,
Bil ki sen insansın, insansın elbet!
Gönlünden gözüne yol gidiyorsa,
Farkın fark edilir, üzülme, sabret.
“Hayat” denilen yol çok engebeli,
Gurbet “KADER” ise yıkar düşeni,
“Elif” sevdasına yanmışsa gönül,
Külde hayat bulur sarar gülşeni..
Her doğuşun mutlak vardır bir sonu,
Sonsuzluğa gider yolların sonu..
Bir “Elif” aşkıyla BEN çukurundan,
HİÇ olup çıktıysan CENNET tir sonu.
08.12.2009
Meral Yıldız DurmuşKayıt Tarihi : 28.1.2015 19:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her Yaradılanın vardır bir sonu
Haktır hakikattır sonun da yolu
Divanı Mahşer de, Açılır konu
Konuşan dillerin Lal olur gider,
Taksirat Ağırsa, Nar olur gider... VESSELAM.
Farkın farkedilir üzülme sabret... //
Elif aşkıyla 'Benlik' çukurundan, 'Hiç' olup çıkmanın sonu Cennet!.
Muştu gibi bir şiir!... Kolay değil öyle Benlik çukurundan kurtulabilmek. Mutlak bir teslimiyet gerektirir, buda nefse ağır gelir.
Güzel şiiriniz için tebrik ederim...
Herşey birgün mutlaka aslına döner!.. Padişahta olsa şahta olsa...
İnsan Hüçliği tadınca, anlıyor hayatın ve içindekilerinin aslında beş para etmediğini...
TÜM YORUMLAR (2)