Bir nida dokunur ruha, aman bulunmaz.
Şeddeli okunur dua, derman bulunmaz.
Bir elif rüyaya daldı, zaman bulunmaz.
Sabır taşın toz oldu, ferman bulunmaz.
Bu füruzan alevini, şems bile kıskanır,
Her çehre bu aleve, mehtab ile ıslanır.
Susamış bulutlar, rahmetin ile yıkanır,
Bu elif rüyasına her zulmet aydınlanır.
Ey bizi kendimizle sınayan, el-Hakim.
Yol ver bendimize adı ola; müstakim...
Bu elif rüyasına, bir çare bir derman!
Aman etti kulun! bin pare bir ferman….
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!