Elif dedim, durdu yüreğim
İlk anı düşledim , ilk gözlerini
İlk bakışlarını, koparılmış çocukluğunu
Elif dedim, insanlığa inat hayatın
İnsanlığa inat hayalin
Bir hayalin var mıydı sahiden
Belki doktor olmaktı düşlerin
Belki bir öğretmendin Elifler öğreten
Be, te , se ,gim, ha hı Sahi
Kader miydi bu çizilen
Belki de kader ellerindeydi
Siyah beyaz hayatı renklendirmek
Kırıp bütün geçmişi, silip tüm kitapları
Eline aldığında renkli kalemleri
Belki yeni bir sayfa açmaktı kaderin
Dimdik Elif olabilmek
Kayıt Tarihi : 12.6.2020 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sinkay](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/12/elif-olabilmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!