Elif ol, Elif! Şiiri - Mehmet Şahan

Boyu kavak gibi olsa ne yazar,
Kabağı oyunca takırdar durur...
Beyninde kırk tilki çukurlar kazar,
Çukurda boyunca fokurdar durur...

Gözü hep tepede düzü beğenmez,
Sözü kıştan beter güzü beğenmez!
Özü taşa keser, yüzü beğenmez
Binleri sayınca tıkırdar durur...

Kamburdaki geme bakar eğilir,
Ambardaki yeme bakar eğilir!
Rüzgardaki neme bakar eğilir,
Damlalar kayınca lıkırdar durur...

Fazla haz etmiyor adsız, ünsüzden,
Asla vaz geçmiyor arsız ensizden!
Madalya seçmiyor alsa dinsizden,
Töreni duyunca höpürder durur...

Şahan der ki, dik dur! Elif ol, elif!
Elif olan insanda aranmaz telif...
Ömründe bir defa olsa muhtelif,
Alimler ayınca kıpırdar durur...