Elif öğretmenime Şiiri - Murat Ülkü

Elif Öğretmenime...

​Köyün yolunda uzayan bir ses,
Sonsuz bir sevda taşıyan nefes.
Yokluğun rüzgârında boy attı, büyüdü,
Her zorlukta bir tebessüm, her cefada bir umut.
O, küllenmiş ocakların sönmez ateşi.

Tarlanın teriyle yoğrulmuş hamur,
Ekmeği bölüşen, gönlünde gurur.
Çok vefalı, bir o kadar fedakâr büyüdü,
Dizlerinde yara, kalbinde bin asırlık sızı.
O, cefanın mührünü taşıyan bilge sesi.

Geceler uzadı, lambası titrek,
Kitaplar dost oldu, yoldaşı kürek.
Eline dokundu, her bir yetim çocuğun,
Karanlığı yırtan, bilgeliğin ilk ışığı.
Sen, umudu filizlendiren Elif öğretmen.

Feda etti yıllarını, ruhu hep uyanık,
Ömrünü adadı, karşılık beklemezdi.
Kendinden eksiltti, herkese pay etti,
Her düşene el uzattı, her kalbi onardı.
Sen, bu toprakların en vefalı eli.

Bazen yorgun düştü, kimse bilmedi,
Gözyaşını gizledi, asla pes etmedi.
Çünkü o, bir fidandı, çetin taşta kök salan,
Tüm zorluklara rağmen dimdik duran o çınar.
Sen, gücü sabrından gelen bir kahraman.

Şimdi tahtaya yazılan her harfte izi var,
Geleceğe uzanan, hiç sönmeyecek bir nar.
Elif öğretmenim, sen hem çile hem de şifasın,
Fedakârlığın ta kendisi, cefayı bal edensin.
Bu toprağın kök salmış, ebedi bir mirasısın.

Bugün, her mısramız sevgiyle senin için,
Ellerinde yeşeren nesillerin umudu, bil ki.
Yaktığın meşale, yurdumun yarınını aydınlatır,
Emeklerin paha biçilmez, minnettarız sana.
Senin günün kutlu olsun, şerefli öğretmenim.

Öğrettin ki, hayat zoru aşmaktır sabırla,
O derin sevginle, her çocuğa kucak açtın.
Sırtında yük taşıdın, kalbinde büyük sevda,
Yüzün hep gülsün, ömrün bereketlensin, huzurla.
Canım öğretmenim, Öğretmenler Günün kutlu olsun!