Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
İstanbul kadar büyük bir duan varsa kabulü bir an sürer bunu bil. Sen bu kelimelere iyi sarıl, üşümezsin. Şansın kaderinde bir ince çizgi. Sana derin ve soylu bir hayat dilerim. Konuşmaya kıyamadığım en samimi dileklerimle... Dost olma ümidiyle...