Ellerin küçüktü,gözbebeklerin gibi...
Kocaman gülüşün,ince belli kirpiklerin vardı...
Yüzünde gökkuşağı rengi,tenin,tenin bembeyazdı...
Kokun,yağmur kokusu,kokun toprak kokusu,kokun...
Leylak kokusu,kokun EVLAT kokusu.. Sımsıkı sarıldı ruhum varlığına,öylece kalakaldım...
İliklerime kadar işledi nefesin,iyi ki doğdun iyi ki varsın...
Kızım,ay yüzlüm,pamuk şekeri tadın...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
bu şiir'imi manevi kızım elif neva aytöre'ye itaf ediyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta