Yayla yollarında renk renk çiçektin
Kokundan rüzgârlar sarhoştu Elif
Nergisti gözlerin saçların çiğdem
Dalına bülbüller konmuştu Elif
Gün müydü ay mıydı o gülen yüzün
Baharda coşkun sel durgun göl yazın
Türkülerin susmuş kırılmış sazın
Kimler acımadan vurmuştu Elif?
Yarımdır sevdâlar umut göçmen kuş
Tükenmez çıktıkça yollar hep yokuş
Bir zaman ufuklar yakan o bakış
Ermeden hazana solmuştu Elif?
Hüzündür acıdır gülüş sonrası
Kapanmaz bir ömür gönül yarası
Sonunda hayatın gam fırtınası
Senin de dünyâna dolmuştu Elif.
Kayıt Tarihi : 16.1.2023 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!