Ben seni seviyorum Elif’im, belki kaderdir.
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
Yüzünün eğrigliği Elif’im bana kederdir.
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
Senin için, yana yana kül oldum.
Ben senin sevdana, sahi kul oldum.
Altın gümüş iken, şimdi pul oldum.
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
Gece düşümde, gündüz hayalimdesin.
Sen benim gönlümde, taze gelinsin.
Varsın eller bize, ne derse desin.
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
Nere baksam yarim, seni görürüm.
Senin aşkın ile, gezer yürürüm.
Ben senin için, güle güle ölürüm.
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
Ben sana sevgilim, çoktan aşığım.
Kendiliğimden değil, haktan aşığım.
Senin ellerinde, ela kaşığım.
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
Sevgilim Elif’im kalbimden vurdun.
Benim kalbimdedir, seninde yurdun.
Beri gel, beri niye durdun.
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
VELİ CELAL, aşıksın şiir yazarsın.
Kalbinle, gönlünle, Elif’ini ararsın.
Gülümseyecek diye, hayal kurarsın
Sevgilim Elif’im, bana gülümse.
14 Ekim 1959
(Akşehir)
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 22:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)