Sizin köye yakın idi Aziye
Ben kayil değilim böyle yazıya
Elif’im benziyor emlik kuzuya
Sürünün içinde birdir Elif’im
İndim enginine geniş ovası
Çıktım yükseğine kartal yuvası
Alay alay olmuş Türkmen mayası
Alayın içinde birdir Elifim
Çıktım gök boyuna geniş yaylanız
Senin ile böyle miydi kavlimiz
Seni benden ayırıyor oğlunuz
Al bohçanı düş ardıma Elif’im
Ah çektim dünyada düşmedin ele
Bekledim yolunu tam yedi sene
Gel gayri dönelim dön bizim ele
Ahret’e hakkımı koymam elif’im
Ramazan Eyigün
Kayıt Tarihi : 2.2.2011 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım muhabbetle
buda benimki
Elif Elif Sözümsün
Sen! Gündüzsün gecesin,
Yücelerden yücesin,
Hep okunası kitap,
Çözülmeyen hecesin.
Sen! Menekşe sümbülsün,
Ay ayça ay yüzlü gülsün,
Dilimde tespih tespih,
Gönül bahçemde gülsün.
Sen! Gülere gülşensin,
Işık ışık ruşensin,
Hasretle sinemde gam,
Varlığınla neşemsin.
Sen! Al allardan alsın,
Güller renginden alsın,
Ey yar! usumda sultan,
Gönül soframda balsın.
Sen! Ateşimsin közümsün,
Sen! Can özümde özümsün,
Yar! Hasretin feryadında,
Sen! Elif Elif Sözümsün
Bilal Özcan
TÜM YORUMLAR (1)