Elif İle Var Olurum Şiiri - Zeki Günay

Ben anamdan Elif doğdum,
Elif ile var olurum.
Ben ölmeden Vav olursam,
İşte o an kahrolurum.

Elif maksat Be'ye ermek,
Se'ye ben yar olurum.
Cim'i basarım bağrıma,
Ha derim, Hakk'ı bulurum.

Hı'da hırkayı şerifi,
Dal derim asa olurum.
Ben Zel derim ey Zaloğlu,
Rı cennet, Rıdvan bulurum.

Ze deyince zemzem gelir,
Sin der İsmail olurum.
Sad derim kuyuya bakar,
Dad' da Yusufu bulurum.

Tı diyince, titrer beden,
Zı'da zifir Ayn olurum.
Gayn ile Gayıb hakk derim
Fe der Davut' u bulurum.

Kaf derim aşarım dağlar,
Kef'te kefeni bulurum.
Lam derim, kabir ay olur,
Mim der Münker Nekir bulur.

Nun der Nuh tufana erer,
Vav der bir ölü olurum.
He der heybem Amel dolar
LamElifte aşk bulurum.

Ye derim yer gökler inler
Yaratan tek Allah derim
Elestü bi Rabbiküm Hakk, .
Kalü Bela Ruh olurum.

Yirmi dokuz harfte hece,
Her harfte binbir bilmece.
Şeytan aydınlık karanlık,
Hakk dedi Cinlere gece.

Ey kul Zeki, Kuran güneş,
Cennette kula nûri eş
Peygamber Müslüman kardeş,
Kafir cehennem ölü leş.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY 10.03.2023