Elif - I Şiiri - Mehtap Meral

taşlar buldum
sen bulma
tut o martıyı kanadından
köpük olalım
bir olalım dudaklarımı asarım aya
deniztaşları
göktaşları
çakıltaşları
un ufak olur
dağılır
kapanır kapı

kitap 'elif' dedi
yer duydu

gözlerin gibidir şimdi deniz
biz
uzağız

ateş düştü
gök yandı

çok şey var sandık
tuzak

su var - içeriz
hava var - çekeriz
toprak var - geçeriz
başka ne var?

hiçbir şey yok sandık
değil mi ki bu da tuzak
su geçer
hava geçer içimizden
toprak durur
biz varız!