Elif Hüma Şiiri - Osman Bulut

Çok çabuk geçiyor aylar seneler
Şaştım iki olmuş yaşı Elif'in.
İncilerle dolmuş alt üst çeneler,
Parlar beyaz beyaz dişi Elif'in.

Boş durmadı değirmen yıl öğüttü,
Çocuklar büyüdü, çocuk büyüttü.
Bir zamanlar yalnız mamaydı, süttü
Değişmiş yemeği aşı Elif'in.

Kalplerdeki yeri hayli sıcak da,
Muş nasıldır kalıyoruz merakta
Dedecikten saatlerce ırakta
Geçiyor ikinci kışı Elif'in.

Durmaz geçer hafta, gün birer birer
İnşallah bu hasret tez sona erer,
Gelir bir İstanbul sefası sürer,
Şimdilik Muş Hasköy düşü Elif'in.

Taha var, Miraç var, gönlümde yok yok,
Kurmuşlar onlar da ikili blok.
“Dede kapma” oyununda rakip çok,
Şimdiden zor gibi işi Elif’in.

Kesmiyor ekranda görülen yüzler,
Gönül gerçek sesi, simayı özler,
Her gün sabah akşam yolunu gözler
İstanbul’da beş on kişi Elif'in.

Evlat güle, torun goncaya benzer
Kalplere cennetten kokular süzer.
Onunla birlikte dolaşır gezer,
Yol yoldaşı Huma kuşu Elif'in.

Çocuk Hakk’ın emaneti bizlere,
Bir tek gülmek yakışır o gözlere.
Annesi, babası sözüm sizlere,
Akmasın gözünün yaşı Elif'in.

Bu gün doğum günü kutlarken herkes
Rahat bırak o da alsın bir nefes.
Osman dede yeter artk kısa kes,
Fazla ağrımasın başı Elif’in.
Osman BULUT
12/12/2020