Sen! Gündüzsün gecesin,
Yücelerden yücesin,
Hep okunası kitap,
Çözülmeyen hecesin.
Sen! Menekşe sümbülsün,
Ay ayça ay yüzlü gülsün,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
