Harflerin gülüştüğünü senin adını söylerken duydum
ve hep andım,
soluksuz kaldığım her an
suyunu dökmeden açan sevgi çiçeğim
umuduma düşen tek cemrem
çekilen her sancıdan sonra
Sınırları koyanlar da insanlar aslında
ve o sınırlar için birbirlerini öldüren de onlar
Suriye'ye atılan bombalara
çiçek açtırıyor yaşlı bir kadın
siyahın içinde toprak var
çiçek var
Bir kederi boğmaya çalışıyorsun saatlerdir
Gözlerin dalıyor yalnızlığa
Usta bir yüzücüsün belli
Hala direniyorsun
Sonra bir an düşüncelerinden sıyrılıp gülüyorsun
Bir deniz kıyısındayım
Ne gülüşüm eksik
Ne sevdiklerim
Eski günleri anıyoruz
Biraz gülünç
Biraz kederle
Her zaman güneş vurmaz senin yüzüne
Vurduğu zaman da kamaştırır gözlerini
Bir sırrın büyüsünü çözmek istercesine
Sigaranın dumanıyla
Küçük küçük kederler üflüyorsun sanki
Ne zaman hüzün sıksa boğazımı
Kelimeler yanmaya başlar boğazımda
Yanık yıkık kelimeler oluşturur hayatını
Gözlerime duman çıkar da
Tutamam gözyaşlarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!