Elif Değil Vav Değil Şiiri - Çağdaş Öztürk

Ya şehiri sel alırsa,
Bir sürü insan ölürse?
Çoktan ağlardım yoksa.
Hasretinden gözlerim dolu dolu
Yağacak biri dokunsa.

Şu eski yangın söndürücüler,
Yani tulumbacılar ya geç kalırsa,
Ya İstanbul şehri yanıp kül olursa?
Gönlüm çoktan yangın yeri
Yanacak biri dokunsa.

Uykumdan kendisine uyandığım yar,
Gelmemeye dönüyor baht makinesinin çarkları;
Ben yine de ümitle bekliyorum şanslı günümü;
Sen en büyük ikramiyesisin hayat oyunumun,
Diyorum ki, ya çarklar sende durursa.