Elif, Dal, Mim = Adem Şiiri - Mehmet Şahan

Abdestle başlayıp eller yıkanır,
Fitneye, fesada kulak tıkanır,
Nefsi de bağlarsak kalpler aklanır,
Gönlünü Allah’a sardırır insan…

Niyeti yapınca alır tekbiri,
“ELİF” gibi durur, andırır “bir”i,
Ruh haline göre yapsam tabiri,
Namazda Miraç’a vardırır insan…

Sıratı Müstakim seçtiği zaman,
Kıyamdan Rüku’ya geçtiği zaman,
“DAL” gibi boyunu eğdiği zaman
Kalbine Kâbe’yi buldurur insan…

Huşuyla secdeye koyarsa başı,
Gözlerden akıtsa bir damla yaşı,
Aşk ile dökmüşse çatlatır taşı,
Kendini “MİM” gibi oldurur insan…

Şahittir Melekler durmuş yanına,
Kaide’i Ahir’de gelir sonuna,
Lütfeyle Allah’ım aciz kuluna,
Şahan’ın başını döndürür insan…