Koşar adım karanlığa üşüyorum,
Şehrin damarı yırtılıyor baştan başa.
Düşlerine düşüyorum Kerbela'dan,
Zülfükâr oluyor yüreğim!
Gözlerinden öpüyorum,
Gök kubbe sıkıntılı,
Ağlamalar asılı eteğine.
Çiçek açar bakışın yaramda.
Umut tünüyor gözlerimin darabasına,
Sevdaya kanat oluyor ellerin,
Adın diyorum 'Elif' çıkıyor nefesin,
Gözlerin ab-ı can,
Avuçlarıma dökülüyor gülüşün.
Gecen aydınlık ekiyor güne,
Kum tanesi oluyor güneş,
Nefesin kuş bakışı mavi,
Her yana gülüşün siniyor
Gül kokuyor, karanfil kokuyor bastığın yerler
Es düşsün dilime yüreğim coş,
Sen bekletme dilinde sesi.
Bakışın değdi tenime içim sarhoş
Sessizdir bildiğim alfabeler, sözler dilsizdir ağzından
İçime düşen yangında,
Dokun tenime kelebek kanadı ömür
Alkadraz_Kuşçusu
29 Mart 2011 İst
Kayıt Tarihi : 31.3.2011 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!