Yağmur olgunlaşmayı beklemeden
Yağmazmış!
Adam hüzünbaz oyunlara aldanmış
Küçük kedi körmüş
Kız oyunun kurallarını bozmuş
Açık yaraya tuz basmak seninkisi
Neden kendine acı çektiriyorsun ki?
Kaybeden tek sen misin?
Unutursun!
Anı avcısı kız…
Anı toplar yüreklice
Gizli hayatlarda yaşar
Yerleşir yüreklere
Anı biriktirir gizlice…
Düşler biriktirdim cebimde
Kimse inanmadı hüznüme
Oya gibi işledin kalbime
Yine de
Düşler biriktirdim cebimde.
Hüzünbaz oyunlar bizimkisi
Cevaplarını bildiğin soruları
Yeniden yeniden sormak
Her defasında üzüleceğini
Bile bile, haykıra haykıra
Aynı cevapları vermek
Ne kadar sıkı kaparsan kapa
Gözlerini
Kesilmez kentin sesleri
Sevgili kedi.
Kulağın ve kuyruğun hep tetikte olsa
Kronikleşen yalnızlıklarıma sığındım
Seslerini bastırıyorum içimin
Bağırma, bağırma
Kalbim uyuyor
Uyandıracaksın.
Bir aşağı bir yukarı gezdi durdu fare
Seslerin arasında dolaştı durdu öylece.
Evin oğlu gördü onu önce
Bastı çığlığı: ‘Aaa! Fare! ! ! ’
Babası kızdı bu işe
Hemen kurdu bir kapan
O değil de biri papatyaların yapraklarını yolmuş!
Gördüm, küçük bir kız çocuğu ağlıyordu yolda.
Sordum, neden ağlıyorsun, diye...
Dedi bana, papatyalar bir daha açmayacak!
Adamın biri yapraklarını yolmuş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!