Gün elif ananın kağnısı gibi yavaş ilerliyor sana ulaşmaya çabalarken tôkezliyorum ôzlemin ellerimi kanatıyor, güneş buluta girdi karardı dünyam gôzlerin bir çift inci yolumu aydınlatıyor, uyumak istiyorum düşlerime giriyorsun hayallerimin duvarlarını parçalayıp odama doluyorsun bir kapı aralanıyor kulpsuz sapsız hasretine doğru, yürüyorum yaklaştıkça kayboluyorsun.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta