ELİF APLAM
Soyha ölüm soyha ölüm
kuruttu bahçede gùlùm
Ağıt yakacak kimim var
Göçüyor hep sevdiklerim
Eviniz Töde ye bakar
Ateşin suyuda yakar
Elif aplam da can vermiş
Andıkca göz yaşım akar
Yüzün güleç elin boldu
Noldu aplam sana noldu
Kara kaberin gelince
Köyün içi insan doldu
Yasa burundu Yapılı
Ömür bu iki kapılı
Yaşamadın doya doya
Şu Dünya kime tapılı
Kayıt Tarihi : 17.2.2005 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!