Elif Şiiri - Fatih Dündar

Leyla hanesine vardım önceden
Yollar Elif izler Elif diyordu
Mecnun diyarına sordum inceden
Diller Elif sözler Elif diyordu

Sevda ikliminde bahar akışlı
Coşkun suları var, iniş yokuşlu
Asilce duruşlu ceylan bakışlı
Haller Elif yüzler Elif diyordu

Didarına, gönül mestan oluyor
Her nefes alışta ismin soluyor
Seneler günlerden ufak kalıyor
Yıllar Elif güzler Elif diyordu

Bin bir gecelerde ufuk yıldızı
Gülşen bağlarında bir peri kızı
Yazın beyaz açar, kışın kırmızı
Güller Elif nazlar Elif diyordu

Dündari'nin aşkı bir güle doğar
Akla sığmayanlar gönüle sığar
Kıskanırdı Leyla, görseydi eğer
Küller Elif közler Elif diyordu