Elif Şiiri - İhsan Taşdelen

Elif..!
Şimdi gece yarısı.
Saat,
Tam,
Oniki,
Ve,
Sıfır bir arası,
Gözlerimdesin.
Yeni bir gün başlıyor Elif...
Bugün..!
Bizim günümüz.
Şubat 14,
Hayalimdesin.
Göz bebeğime giren.,
Yüreğime seslenen,
Kalbime güç verende sensin,
Sen..!
Benim her şeyim.

Bugün..!
Dünya konuşuyor bizi Elif.
Günya konuşuyor,
Destan olan sevdamız!
Şiirler yazılan aşkımız!
Roman olan hayatımız!
Bugün doğuyor Elif,
Bugün doğuyor.
Bir ay gibi...
Bir güneş gibi...
Bir yıldız gibi...
Parlıyor yüregime.
Ve sen yoksun.
Bir demet gül..!
Kaldı Elimde.

Bugün..!
Seni düşündüm Elif
Seni...
Gözlerimdeki hayalini,
Duyamadığım sesini,
Koklayamadığım tenini,
Ve..!
Tutamadığım elini...
Şimdi soruyorum kendime! ?
Acep...
Ne yapsam diyorum..?
Kalem mi alıp,
Aşkımı yazsam,?
Tel mi açıp,
Sesini duysam,?
Yada..!
Sana mı koşup,
Kollarıma sarsam,?
Saçını okşasam diyorum.
Tabi yağ..!
Durmak ne kelime.?
Durmak yakışırmı bana.?
Bugün.
Sana koşup,
Haykıracağım Dünyaya.
Seviyorum.
Seni seviyorum.
Aşığım diye yazacağım yollara.
Havaya,
Suya,
Dağa,
Taşa,
Ve iz tutmayan bulutlara.
Sen hoşgeldin..!
14 şubat dünyaya